germanistyka (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą niemiecką i językiem niemieckim
(1.2) pot. studia obejmujące germanistykę (1.1) na wyższej uczelni
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.2) Honorata ukończyła germanistykę w Hamburgu.
składnia:
kolokacje:
(1.2) być na germanistyce • studiować germanistykę • dostać się na germanistykę
synonimy:
(1.1-2) filologia niemiecka, filologia germańska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Germania ż, germanista mos, germanistka ż, germanizacja ż, germanizm mrz, germanizowanie n
przym. germanistyczny, germański, germanizacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:

zobacz też: anglistyka • arabistyka • białorutenistyka • hellenistyka • hispanistyka • iberystyka • indologia • italianistyka • japonistyka • koreanistyka • orientalistyka • polonistyka • rusycystyka • romanistyka • sinologia • skandynawistyka • slawistyka

tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.