polonizacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kult. narzucanie lub przyswajanie kultury polskiej i języka polskiego^[1]; zob. też polonizacja w Wikipedii

(1.2) nadawanie czemuś polskiego charakteru lub właściwości

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	polonizacja
dopełniacz	polonizacji
celownik	polonizacji
biernik	polonizację
narzędnik	polonizacją
miejscownik	polonizacji
wołacz	polonizacjo

przykłady:

(1.2) Słowo squash należy do tych zapożyczeń, które nie poddają się polonizacji.^[2]

składnia:

kolokacje:

(1.1) polonizacja szlachty litewskiej / ruskiej • polityka / proces polonizacji • przeciwstawiać się / poddawać się / ulegać polonizacji • prowadzić polonizację

(1.2) polonizacja pisowni / wymowy / imion / nazwisk • polonizacja banków • proces polonizacji

synonimy:

(1) polszczenie, spolszczenie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wynaradawianie, wynarodowienie; asymilacja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polonia ż, polonistyka ż, polonista mos, polonistka ż, polonizm mrz, polonizator m, polonizowanie n, spolonizowanie n, polonika / polonica nmos

czas. polonizować ndk., spolonizować dk.

przym. polonizacyjny, polonistyczny, polonijny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Polonisation, Polonization; (1.2) Polonisation, Polonization
• białoruski: (1.1) паланізацыя ż; (1.2) паланізацыя ż
• hiszpański: (1.1) polonización ż; (1.2) polonización ż
• kazachski: (1.1) поляктандыру; (1.2) поляктандыру
• litewski: (1.1) polonizacija ż; (1.2) polonizacija ż
• nowogrecki: (1.1) πολωνοποίηση ż; (1.2) πολωνοποίηση ż
• rosyjski: (1.1) полонизация ż; (1.2) полонизация ż
• szwedzki: (1.1) förpolskning w; (1.2) förpolskning w
• ukraiński: (1.1) полонізація ż; (1.2) полонізація ż
• włoski: (1.1) polonizzazione ż; (1.2) polonizzazione ż

źródła: