plugawy (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) budzący głęboki wstręt
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przypomnij sobie, cośmy widzieli, jedyna, w ten letni tak piękny poranek: u zakrętu leżała plugawa padlina na ścieżce żwirem zasianej[1].
(1.1) […] tak marnie wszytko utracił, świnie paść musiał, a młóto jadać musiał z koryta plugawego pospołu z nimi […][2]
(1.1) mieszkają w lasach, jedzą strawy plugawe, nie sromają się wobec rodziców mówić rzeczy ladace[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obrzydliwy, odrażający, ohydny, ordynarny, paskudny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. plugawiec mos, plugastwo n, plugawość ż, plugawienie n
czas. plugawić ndk.
przysł. plugawo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.