piechur (język polski)

piechurzy (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba chodząca pieszo

(1.2) wojsk. żołnierz piechoty

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piechur	piechurzy
dopełniacz	piechura	piechurów
celownik	piechurowi	piechurom
biernik	piechura	piechurów
narzędnik	piechurem	piechurami
miejscownik	piechurze	piechurach
wołacz	piechurze	piechurzy
depr. M. i W. lm: (te) piechury

przykłady:

(1.1) 19 września o godz. 19 na Rynku Głównym w Krakowie rozpocznie się kolejny marszon. Tym razem piechurzy będą musieli przejść około 100 km […]^[1].

(1.2) Bruzdami szarych ziemniaczysk wracały gęsiego drużyny piechurów. Karabiny nieśli niedbale na ramionach jak kosy^[2].

(1.2) Celny ogień z daleka na pewno zepchnął część piechurów w głąb okopów: tych mniej odważnych, trzeźwiej myślących, rannych czy oszołomionych zbyt bliskimi wybuchami^[3].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) żołnierz

hiponimy:

holonimy:

(1.2) oddział

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. pieszy

rzecz. pieszy mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) infantryman
• rosyjski: (1.2) пехоти́нец m

źródła: