owieczka (język polski)

czesanie owieczki (1.1)

owieczka (1.2) i owca

owieczki (1.1) i pasterz

wymowa:

IPA: [ɔˈvʲjɛʧ̑ka], AS: [ovʹi ̯ečka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. zdrobn. od: owca

(1.2) młoda owca

(1.3) rel. członek chrześcijańskiej wspólnoty religijnej

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	owieczka	owieczki
dopełniacz	owieczki	owieczek
celownik	owieczce	owieczkom
biernik	owieczkę	owieczki
narzędnik	owieczką	owieczkami
miejscownik	owieczce	owieczkach
wołacz	owieczko	owieczki

przykłady:

(1.1) Czy ta owieczka nie jest urocza?

(1.3) Potem bardzo wymownie i z wielkim przejęciem się ostrzegał swoje owieczki, aby jako prostaczkowie, ubodzy niby owi ptakowie niebiescy, a zatem mili Bogu, nie słuchali rozmaitych fałszywych mędrców…^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) wierny, parafianin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. owca ż, owczę n, owczarstwo n, owczarz m, owczarczyk m, owczarka ż, owczarnia ż, owczarek m, owczarzenie n

czas. owczarzyć ndk.

przym. owczy, owczarski

związki frazeologiczne:

zbłąkana owieczka

etymologia:

pol. owca + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: owca

• arabski: (1.2) حمل
• esperanto: (1.1) ŝafeto; (1.2) ŝafido
• niemiecki: (1.1) Schäfchen n; (1.2) Schäfchen n; (1.3) Schäfchen n
• wilamowski: (1.1) šyfla n
• włoski: (1.1) pecorella ż; (1.2) pecorella ż; (1.3) pecorella ż

źródła: