owczarzenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) hodowanie owiec, wypasanie owiec
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik owczarzenie owczarzenia dopełniacz owczarzenia owczarzeń celownik owczarzeniu owczarzeniom biernik owczarzenie owczarzenia narzędnik owczarzeniem owczarzeniami miejscownik owczarzeniu owczarzeniach wołacz owczarzenie owczarzenia - przykłady:
- (1.1) Owczarzenie po halach stało się sensem jego życia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) profesja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. owca ż, owczarz m, owczarczyk m, owczarka ż, owczarnia ż, owczarek m, owczarstwo n, owczę n, owieczka ż
- czas. owczarzyć ndk.
- przym. owczy, owczarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od owczarzyć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.