owczarek (język polski)
owczarek (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɔfˈʧ̑arɛk], AS: [ofčarek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) kynol. duży, silny pies o różnym przeznaczeniu (pasterski, stróżujący, tropiący itp.), występujący w kilkudziesięciu odmianach
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik owczarek owczarki dopełniacz owczarka owczarków celownik owczarkowi owczarkom biernik owczarka owczarki narzędnik owczarkiem owczarkami miejscownik owczarku owczarkach wołacz owczarku owczarki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) biały owczarek szwajcarski • owczarek alzacki • owczarek australijski • owczarek belgijski • owczarek kataloński • owczarek kaukaski • owczarek niemiecki • owczarek południoworosyjski • owczarek staroangielski • owczarek szetlandzki • owczarek szkocki długowłosy • owczarek środkowoazjatycki • owczarek nizinny polski • polski owczarek podhalański
- synonimy:
- (1.1) pies pasterski
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pies
- hiponimy:
- (1.1) briard, kelpie
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. owca ż, owieczka ż, owczę n, owczarstwo n, owczarz m, owczarczyk m, owczarka ż, owczarnia ż, owczarzenie n
- czas. owczarzyć ndk.
- przym. owczy, owczarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też owczarek w Wikipedii
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.