kaukaski (język polski)

wymowa:
IPA: [kawˈkasʲci], AS: [kau̯kasʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.u  ł 
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) wywodzący się z Kaukazu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Słońce pada na śnieżne szczyty kaukaskie, odbija się i oświetla Gruzję[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) owczarek kaukaski • góral kaukaski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) północnokaukaski, przedkaukaski, zakaukaski
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kaukaz m, Przedkaukazie n, Zakaukazie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Kaukaz + -ski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ryszard Kapuściński, Kirgiz schodzi z konia, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.