oszołom (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɔˈʃɔwɔ̃m], AS: [ošou̯õm], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. człowiek wierzący bezgranicznie w jakąś ideologię, ślepo jej podporządkowany[1]
- (1.2) pot. osoba zachowująca się nienormalnie[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) 2. os. lp rozk. od: oszołomić
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oszołom oszołomy dopełniacz oszołoma oszołomów celownik oszołomowi oszołomom biernik oszołoma oszołomów narzędnik oszołomem oszołomami miejscownik oszołomie oszołomach wołacz oszołomie oszołomy - (3.1) zob. oszołomić
- przykłady:
- (1.2) Ta nauczycielka to straszliwy oszołom; drwi sobie z uczniów i do tego co lekcję robi trudne kartkówki.
- (2.1) Jak będziesz w oszołomie, to nie zapomnij kupić kilo ziemniaków.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) iść na zakupy do oszołoma • robić zakupy w oszołomie
- synonimy:
- (1.1) fanatyk, mameluk, maniak, radykalista, radykał
- (1.2) pot. bzik, narwaniec, opętaniec, paranoik, pomyleniec, postrzeleniec, szajbus, świr, świrus, wariat, zajob
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oszołomstwo n, oszołomienie n
- forma żeńska oszołomka ż
- czas. oszołomić dk., oszołamiać ndk., oszałomonić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. oszołomić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) fanático m, alucinado m (1.2) pirado m, chalado m
- szwedzki: (1.1) fanatiker w; (1.2) galning w, tok w, dåre w, stolle w, fåne w, fåntratt w, knäppskalle w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.