oszołom (język polski)

wymowa:
IPA: [ɔˈʃɔwɔ̃m], AS: [ošou̯õm], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. człowiek wierzący bezgranicznie w jakąś ideologię, ślepo jej podporządkowany[1]
(1.2) pot. osoba zachowująca się nienormalnie[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. sklep Auchan

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 2. os. lp rozk. od: oszołomić
odmiana:
(1.1-2)
(3.1) zob. oszołomić
przykłady:
(1.2) Ta nauczycielka to straszliwy oszołom; drwi sobie z uczniów i do tego co lekcję robi trudne kartkówki.
(2.1) Jak będziesz w oszołomie, to nie zapomnij kupić kilo ziemniaków.
składnia:
kolokacje:
(2.1) iść na zakupy do oszołoma • robić zakupy w oszołomie
synonimy:
(1.1) fanatyk, mameluk, maniak, radykalista, radykał
(1.2) pot. bzik, narwaniec, opętaniec, paranoik, pomyleniec, postrzeleniec, szajbus, świr, świrus, wariat, zajob
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oszołomstwo n, oszołomienie n
forma żeńska oszołomka ż
czas. oszołomić dk., oszołamiać ndk., oszałomonić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. oszołomić
uwagi:
tłumaczenia:
  • hiszpański: (1.1) fanático m, alucinado m (1.2) pirado m, chalado m
  • szwedzki: (1.1) fanatiker w; (1.2) galning w, tok w, dåre w, stolle w, fåne w, fåntratt w, knäppskalle w
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „oszołom” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.