bezgranicznie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) książk. w sposób bezgraniczny, w najwyższym stopniu
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Facet zdradza ją na prawo i lewo, a ta frajerka bezgranicznie mu ufa.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bezgranicznie szczęśliwy / oddany • bezgranicznie ufać
- synonimy:
- (1.1) bardzo, niezmiernie, ogromnie, nieskończenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezgraniczność ż, bezgranicze n
- przym. bezgraniczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) immensely, boundlessly, limitlessly, unlimitedly
- bułgarski: (1.1) безгранично
- duński: (1.1) grænseløst
- esperanto: (1.1) senlime
- estoński: (1.1) piiritult, lõputult
- jidysz: (1.1) אָן אַן ערך (on an erech)
- niemiecki: (1.1) grenzenlos, unumschränkt
- słowacki: (1.1) bezmedzne, bezhranične
- ukraiński: (1.1) безмежно
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.