orlę (język polski)

orlę (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ornit. pisklak orła

(1.2) przen. hist. młody obrońca polskiego Lwowa z lat 1918–1920; zob. też Orlęta Lwowskie w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	orlę	orlęta
dopełniacz	orlęcia	orląt
celownik	orlęciu	orlętom
biernik	orlę	orlęta
narzędnik	orlęciem	orlętami
miejscownik	orlęciu	orlętach
wołacz	orlę	orlęta

przykłady:

(1.1) W gnieździe siedziały trzy orlęta, wciąż głodne.

(1.2) Do powstania legendy Orląt Lwowskich przyczyniła się także postawa harcerek i harcerzy, zarówno lwowskich, jak i z całego kraju, którzy masowo wzięli udział w obronie Lwowa i Galicji Wschodniej^[1].

(1.2) Uchwałą Rady Miasta Katowice nr nr X/139/11 z 30 maja 2011 roku estakadzie nadano nazwę estakada Orląt Lwowskich^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.2) Orlęta Lwowskie

synonimy:

(1.1) orlątko, orlik, orzełek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pisklę

(1.2) obrońca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. orzeł mzw, orlik m, orlątko n

przym. orli, orłowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. orzeł + -ę

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eaglet
• białoruski: (1.1) арляня n, арлянё n
• bułgarski: (1.1) орле n
• francuski: (1.1) aiglon m
• rosyjski: (1.1) орлёнок m
• ukraiński: (1.1) орля n, орленя n
• włoski: (1.1) aquilotto m

źródła: