Katowice (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˌkatɔˈvʲiʦ̑ɛ], AS: [katovʹice], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w południowej Polsce, stolica województwa śląskiego; zob. też Katowice w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik Katowice dopełniacz Katowic celownik Katowicom biernik Katowice narzędnik Katowicami miejscownik Katowicach wołacz Katowice - przykłady:
- (1.1) Katowice są największym miastem województwa śląskiego.
- (1.1) Wiktor należy do loży w Katowicach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Katowicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Katowic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Katowic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Katowic • mieszkaniec / mieszkanka Katowic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Katowicach • pochodzić z Katowic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Katowic • flaga / herb Katowic
- synonimy:
- (1.1) skr. K-ce; hist. Kątowice, hist. Stalinogród
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) Dąb, Kokociniec, Ligota, Nikiszowiec, Panewniki, Piotrowice, Śródmieście, Wełnowiec, Zadole, Załęże
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kątowice nmos, Katowiczanka ż, Katowiczanin mos, Katowickie n, katowickość ż, katowiczanin mos, katowiczanka ż
- przym. katowicki, podkatowicki
- przysł. katowicko
- skr. K-ce
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Kątowice[1] < pochodzenie nazwy niejednoznaczne, prawdopodobnie od nazwiska (przezwiska) pierwszego osadnika „Kat” bądź od słowa „kąty” oznaczającego osadę zagrodników, pracujących przy wyrębie i przewożeniu drewna do kuźnicy
- uwagi:
- zob. też Katowice (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- zob. też Katowice w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Katowice
- arabski: (1.1) كاتوفيتسه
- białoruski: (1.1) Катавіцы (Katavìcy)
- bułgarski: (1.1) Катовице lm (Katovice)
- czeski: (1.1) Katovice ż blp
- esperanto: (1.1) Katowice, rzad. Katovico
- hebrajski: (1.1) קטוביץ
- koreański: (1.1) 카토비체
- łaciński: (1.1) Katovicia ż, Katovicum n, Catovicia ż
- niemiecki: (1.1) Kattowitz n
- nowogrecki: (1.1) Κατοβίτσε
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) Катовице n (Katovice), Катовицы lm (Katovicy)
- słowacki: (1.1) Katovice ż blp
- ukraiński: (1.1) Катовиці n (Katovicì)
- źródła:
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 297.
Katowice (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. Katowice
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Mr. Jerome lived in Katowice for ten years. → Pan Hieronim mieszkał w Katowicach przez dziesięć lat.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Katowice
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.