ofensywa (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔfɛ̃w̃ˈsɨva], AS: [ofẽũ̯syva], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) masowe pojawienie się czegoś
- (1.2) wojsk. atak dużych sił wojska na wielkim obszarze lub na całym froncie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ofensywa ofensywy dopełniacz ofensywy ofensyw celownik ofensywie ofensywom biernik ofensywę ofensywy narzędnik ofensywą ofensywami miejscownik ofensywie ofensywach wołacz ofensywo ofensywy - przykłady:
- (1.1) Ofensywa plotkarskich czasopism.
- (1.2) W styczniu 1945 roku ofensywa Armii Czerwonej gigantycznie rozpoczęła się na całym froncie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) szturm, szarża, wypad, działania zaczepne, agresja, inwazja, interwencja, atak, najazd, napad, napaść, uderzenie, natarcie, nawała
- antonimy:
- (1.2) defensywa, obrona, opór, przeciwstawienie się, działania obronne, ucieczka, odwrót, wycofanie się, rejterada, kontratak, kontruderzenie, kontrofensywa, przeciwnatarcie, przeciwuderzenie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ofensywny
- przysł. ofensywnie
- rzecz. ofensywność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. offendere < łac. offensum → uderzyć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) thrust; (1.2) thrust, offensive
- arabski: (1.2) حملة ż
- baskijski: (1.2) ofentsiba
- bułgarski: (1.1) офанзива ż; (1.2) офанзива ż
- czeski: (1.2) ofenziva ż
- esperanto: (1.2) ofensivo
- francuski: (1.1) offensive ż; (1.2) offensive ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.