interwencja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩntɛrˈvɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [ĩntervẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wejście pomiędzy, mieszanie się do czegoś, aby osiągnąć zamierzony cel

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	interwencja	interwencje
dopełniacz	interwencji	interwencji / przest. interwencyj[1]
celownik	interwencji	interwencjom
biernik	interwencję	interwencje
narzędnik	interwencją	interwencjami
miejscownik	interwencji	interwencjach
wołacz	interwencjo	interwencje

przykłady:

(1.1) Stany Zjednoczone dokonały interwencji w Iraku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) interwencja zbrojna / policyjna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. interwent m, interwenient m, interwencjonizm m, interweniowanie n, zainterweniowanie n

czas. interweniować ndk., zainterweniować dk.

przym. interwencyjny

przysł. interwencyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. interventio^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) intervention
• białoruski: (1.1) інтэрвенцыя ż
• bułgarski: (1.1) интервенция ż
• duński: (1.1) intervention w
• francuski: (1.1) intervention ż
• hiszpański: (1.1) intervención ż
• interlingua: (1.1) intervention
• islandzki: (1.1) íhlutun ż
• kataloński: (1.1) intervenció ż
• łaciński: (1.1) interventio
• niemiecki: (1.1) Intervention ż
• norweski (bokmål): (1.1) intervensjon m
• norweski (nynorsk): (1.1) intervensjon m
• nowogrecki: (1.1) επέμβαση ż
• rosyjski: (1.1) интервенция ż, вмешательство n
• ukraiński: (1.1) інтервенція ż
• węgierski: (1.1) intervenció
• włoski: (1.1) intervento m

źródła: