kontratak (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) odpowiedź atakowanego w dyskusji, sporcie, w wojskowości itp.
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kontratak kontrataki dopełniacz kontrataku kontrataków celownik kontratakowi kontratakom biernik kontratak kontrataki narzędnik kontratakiem kontratakami miejscownik kontrataku kontratakach wołacz kontrataku kontrataki - przykłady:
- (1.1) Drużyna naszych odpowiedziała kontratakiem.
- (1.1) Do podjęcia kontrataku zniechęcił go wygląd profesora.
- (1.1) Wojska sprzymierzonych przechodzą do kontrataku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odpowiedzieć kontratakiem • podjąć kontratak • przechodzić do kontrataku
- synonimy:
- (1.1) kontrnatarcie, przeciwnatarcie, kontrofensywa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kontratakowanie n
- zdrobn. kontrataczek m
- czas. kontratakować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. contre-attaque
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) counterattack
- białoruski: (1.1) контратака ż
- bułgarski: (1.1) контраатака ż
- rosyjski: (1.1) контратака ż
- ukraiński: (1.1) контратака ż
- włoski: (1.1) contrattacco m, controattacco m, riscossa ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.