niewierząca (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. kobieta, która nie wyznaje żadnej religii, która nie wierzy w istnienie danego Boga

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: niewierzący
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) () dlaczego również Pan nie nakazuje () by wierzący z niewierzącą pozostał w związku małżeńskim?[1]
(2.1) Jeśli jednak strona niewierząca, w następstwie nieporozumień powstałych z powodu przyjęcia chrześcijaństwa przez drugą stronę, pragnie się oddalić, wtedy strona wierząca nie powinna temu się przeciwstawiać (…)[2].
(2.1) Jeśli jest ona głęboko wierząca, szansa, dziecko będzie także wierzące, wynosi 80%, jeśli jest zdecydowanie niewierząca już tylko 5%[3].
składnia:
kolokacje:
(2.1) osoba ochrzczona niewierząca • strona niewierząca
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niewierzący m, niewiara ż, niewierzenie n
ims. niewierzący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: niewierzący
źródła:
  1. Pisma świętego Augustyna o małżeństwie i dziewictwie, red. ks. Augustyn Eckmann, str. 251.
  2. Joachim Gnilka, Paweł z Tarsu: apostoł i świadek, str. 238.
  3. Annales des sciences sociales, t. 9, str. 54.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.