niewierzący (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɲɛvʲjɛˈʒɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [ńevʹi ̯ežõncy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
imiesłów przymiotnikowy czynny
- (1.1) taki, który nie dowierza, nie wierzy w coś, w prawdziwość czegoś
- (1.2) teol. w kontekście wiary, wyznania: który nie wyznaje żadnej religii, niereligijny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) osoba bezwyznaniowa; ktoś, kto nie jest wyznawcą żadnej religii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik niewierzący niewierząca niewierzące niewierzący niewierzące dopełniacz niewierzącego niewierzącej niewierzącego niewierzących celownik niewierzącemu niewierzącej niewierzącemu niewierzącym biernik niewierzącego niewierzący niewierzącą niewierzące niewierzących niewierzące narzędnik niewierzącym niewierzącą niewierzącym niewierzącymi miejscownik niewierzącym niewierzącej niewierzącym niewierzących wołacz niewierzący niewierząca niewierzące niewierzący niewierzące - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niewierzący niewierzący dopełniacz niewierzącego niewierzących celownik niewierzącemu niewierzącym biernik niewierzącego niewierzących narzędnik niewierzącym niewierzącymi miejscownik niewierzącym niewierzących wołacz niewierzący niewierzący - przykłady:
- (1.1) Było wielu entuzjastów wierzących w sukces ośrodka, ale byli też i sceptycy niewierzący w powodzenie tego przedsięwzięcia[1].
- (1.2) Kobieta niewierząca to ateistka.
- (2.1) Nie ma miejsca dla niewierzących w Narodowym Spisie Powszechnym. Muszą wybrać konkretną religię lub wpisać „bez wyznania”[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / stać się niewierzącym
- synonimy:
- (1.1) sceptyczny
- (2.1) ateista, bezbożnik
- antonimy:
- (1.1) wierzący
- (1.2) wierzący
- (2.1) wierzący
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niewierzenie n
- forma żeńska niewierząca ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. nie + wierzący
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) irreligious; (2.1) non-believer, disbeliever, unbeliever
- arabski: (1.2) لا ديني (lā dīnī), زنديق (zindīq); (2.1) كافر m (kāfir), زنديق m (zindīq)
- białoruski: (1.2) няверуючы; (2.1) няверуючы m, нявернік m
- chorwacki: (2.1) nevjernik m
- estoński: (2.1) mitteuskuja
- francuski: (1.2) irréligieux, incroyant, incrédule; (2.1) incroyant m, incrédule m
- hiszpański: (1.1) incrédulo; (1.2) incrédulo; (2.1) incrédulo m
- jidysz: (1.2) אומגלויביק (umgluibik)
- kannada: (2.1) ಧರ್ಮಬಾಹಿರ (dharmabāhira)
- kurmandżi: (1.1) bêbawer
- niemiecki: (1.2) ungläubig; (2.1) Ungläubiger m
- perski: (1.2) کافر (kâfer, kāfir); (2.1) کافر (kâfer, kāfir)
- rosyjski: (1.2) неверующий
- rumuński: (1.2) agarinesc
- sanskryt: (1.1) अश्रद्ध (aśraddha)
- słoweński: (2.1) brezverec m
- ukraiński: (1.2) невіруючий; (2.1) невірник m (nevìrnik)
- węgierski: (1.2) hitetlen
- wietnamski: (2.1) người không tin đạo
- włoski: (1.1) incredulo; (1.2) incredulo; (2.1) incredulo m
- źródła:
- ↑ szpitaljanowlubelski.pl
- ↑ wyborcza.pl, dostęp 4.07.2011.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.