szansa (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈʃãw̃sa], AS: ãũ̯sa], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prawdopodobieństwo, możliwość powodzenia w jakiejś sprawie, osiągnięcia sukcesu lub zaistnienia jakichś pożądanych okoliczności
(1.2) daw. szczęśliwy traf, szczęście[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mieliśmy ogromną szansę na zdobycie najwyższego ośmiotysięcznika świata, ale plany pokrzyżowała nam pogoda.
składnia:
kolokacje:
(1.1) szansa dla kogoś • szansa na coś • szansa życiowadać komuś szansę • stracić/zaprzepaścić szansę • mieć równe szanse • nie mieć (żadnych) szans • jedyna/ostatnia/wielka szansa • szansa przeżycia/ucieczki
synonimy:
(1.1) sposobność, możliwość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. chance[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szansa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.