zaistnieć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) zacząć istnieć, pojawić się

(1.2) o osobie: stać się szerzej znanym, zacząć mieć znaczenie^[1]

odmiana:

przykłady:

(1.2) Strasznie trudno mi było zaakceptować dziewczynę, młodą, ambitną, która chce zagrać, bo chce zaistnieć. Szukam więc ludzi, którzy zaistnienie mają już za sobą^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. istny mos, zaistnienie n, istnienie n, istotność ż, istota ż, istotka ż, istotność ż

czas. istnieć ndk.

przym. istny, istotny, istotowy, isty, nieistotny, niesamoistny, przeistoczony, przeistotny, samoistny

przysł. istotnie, iście, niesamoistnie, samoistnie

partyk. istotnie

zaim. istny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: