klauzula (język polski)
- wymowa:
- IPA: [klawˈzula], AS: [klau̯zula], zjawiska fonetyczne: u → ł
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praw. zastrzeżenie lub warunek w dokumencie prawnym[1]; zob. też klauzula (prawo) w Wikipedii
- (1.2) liter. końcowy odcinek wersu o stałej budowie określanej przez reguły danego systemu wersyfikacyjnego[1]; zob. też klauzula (poezja) w Wikipedii
- (1.3) w retoryce antycznej: zakończenie zdania lub jego części określonym układem sylab długich i krótkich[1]
- (1.4) muz. zwrot melodyczny głosu w kadencji[1]; zob. też klauzula (muzyka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klauzula klauzule dopełniacz klauzuli klauzul celownik klauzuli klauzulom biernik klauzulę klauzule narzędnik klauzulą klauzulami miejscownik klauzuli klauzulach wołacz klauzulo klauzule - przykłady:
- (1.1) Do czarterpartii mogą być dołączane kartki zawierające klauzule ustalone już po zawarciu umowy czarteru, niekiedy są one dopisywane nawet odręcznie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. klauzulowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. clausula → formuła zamykająca < łac. claudere → zamykać, kończyć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clause
- bułgarski: (1.1) клауза ż
- francuski: (1.1) clause ż
- hiszpański: (1.1) cláusula ż
- interlingua: (1.1) clausula
- niemiecki: (1.1) Klausel ż
- portugalski: (1.1) cláusula ż
- szwedzki: (1.1) klausul w
- źródła:
klauzula (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) klauzula
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.