klauzura (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. zamknięta dla niezakonników część klasztoru; zob. też klauzura w Wikipedii
- (1.2) praw. przepisy regulujące życie wewnątrz klauzury (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klauzura klauzury dopełniacz klauzury klauzur celownik klauzurze klauzurom biernik klauzurę klauzury narzędnik klauzurą klauzurami miejscownik klauzurze klauzurach wołacz klauzuro klauzury - przykłady:
- (1.1) Zakony z obowiązującą ścisłą klauzurą nazywane są zakonami klauzurowymi[1].
- (1.1) Dwukondygnacyjny budynek klauzury przylega do kościoła od wschodu oraz południa[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) klauzura papieska • za klauzurą • przekraczać / przekroczyć / zachować / zachowywać klauzurę
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klauzurowość ż
- przym. klauzuralny, klauzurowy, klauzuryczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- p.łac. clausura < łac. clausus + -sura
- uwagi:
- nie mylić z: klauzula
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) enclosure
- baskijski: (1.1) klausura
- francuski: (1.1) cloître m
- hiszpański: (1.1) clausura ż
- łaciński: (1.1) clausura ż
- niemiecki: (1.1) Klausur ż
- włoski: (1.1) clausura ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.