kibol (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈcibɔl], AS: [ḱibol], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) reg. pozn. kibic^[1]

(1.2) pot. pejor. kibic, fanatyk jakiejś drużyny, często zachowujący się agresywnie, chuligan stadionowy^[2]

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kibol	kibole
dopełniacz	kibola	kiboli
celownik	kibolowi	kibolom
biernik	kibola	kiboli
narzędnik	kibolem	kibolami
miejscownik	kibolu	kibolach
wołacz	kibolu	kibole

przykłady:

(1.1) Prawdziwy kibol to taki szplin, co cołki tydzień będzie wcinał ino skibki z gzikiem i ślepe ryby. Za uszperane bejmy zaś kupi bilet na Kolejorza^[3].

(1.1) Przyszłem ździebko do rozumu, patrzę, a tu Helci nie ma. Poszła precz. Wylynga nie kibol!^[4]

(1.2) Kibole znów zrobili zadymę na meczu.

(1.2) W poradnikowych tekstach dla kibiców wybierających się nad Wisłę przestrzega się więc szczególnie przed tutejszymi kibolami^[5].

składnia:

kolokacje:

(1.1) prawdziwy / zagorzały kibol

(1.2) ustawka kiboli

synonimy:

(1.2) pseudokibic

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) chuligan, kibic

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kibic m, kibicka ż, kibicowanie n

czas. kibicować ndk.

przym. kibicowski, kibolski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) od (1.1)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Regionalizmy poznańskie

(1.1-2) W gwarze poznańskiej słowo „kibol” nie jest nacechowane ani negatywnie, ani pozytywnie. W języku ogólnopolskim natomiast jest ono nacechowane pejoratywnie, podobnie jak słowa „robol”, „psychol”, „Angol”.

tłumaczenia:

• esperanto: (1.2) futbalhuligano (piłka nożna)

źródła: