hul (język duński)

et hul (1.1) i en mur

wymowa:

(1) Dania: [ˈhål]

(2) Dania: [ˈhuˀl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dziura, otwór

(1.2) stomat. ubytek (dziura w zębie)

(1.3) przen. dziura (miejscowość biedna, położona z dala od cywilizacji)^[1]

(1.4) wulg. anat. pochwa^[1]

przymiotnik

(2.1) pusty w środku

(2.2) głuchy (o dźwięku)

odmiana:

(1) et hul, hullet, huller, hullene

(2) hul, hult, hule

przykłady:

(1.1) Løberen faldt ned i et hul og brækkede ben. → Biegacz wpadł do dziury i złamał nogę.

(1.2) Mange folk tror, at man vågner op med mange huller i sine tænder, blot hvis man har spist et enkelt bolsje.^[2] → Wiele osób uważa, że wystarczy zjeść jednego cukierka, aby obudzić się z mnóstwem dziur w zębach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) tandhul

(1.4) skede

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

drikke som et hul i jorden • hul i hovedet • hul i maven

etymologia:

(1.1) st.nord. hol

(2.1) st.nord. holr

uwagi:

źródła:

hul (tok pisin)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dziura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz tok pisin, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.