hermeneutyczny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌxɛrmɛ̃nɛwˈtɨʧ̑nɨ], AS: ermẽneu̯tyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.u  ł akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z hermeneutyką, dotyczący hermeneutyki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Polonista mógł więc, jeśli chciał, zaglądać na wykład o filozofii hermeneutycznej, a filozof studiować sztukę grecką[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) model / proces / kontekst / dialog / krąg / słownik / synonim / zwrot / nurt / paradygmat / zwrot / kierunek / przełom / proces hermeneutyczny • działanie / badanie / rozumienie / podejście hermeneutyczne • egzegeza / metoda / pedagogika / filozofia / interpretacja / koncepcja / wiedza / szkoła / analiza hermeneutyczna • spirala hermeneutyczna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hermeneutyka ż, hermeneuta m, hermeneutka ż
przysł. hermeneutycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. hermeneutyka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Prokop , Jan Prokop, Tygodnik Powszechny, 1988, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.