koncepcja (język polski)

wymowa:
, IPA: [kɔ̃nˈʦ̑ɛpʦ̑ʲja], AS: [kõncepcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ogólny plan działania, rozwiązania jakiegoś problemu
(1.2) daw. med. zajście w ciążę[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W epoce Han (począwszy od I w. p.n.e.) koncepcję jin-jang zaczęto stosować łącznie z koncepcjąpięciu żywiołów" (wu xing) także w interpretacji procesów historycznych, społecznych i politycznych.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pomysł, projekt, idea, myśl; przest. koncept
(1.2) poczęcie
antonimy:
(1.2) antykoncepcja
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koncept m, koncepcik m, konceptualizm m, koncepciarstwo n, koncepciarz m
zdrobn. koncepcyjka ż
przym. koncepcyjny, konceptualny
czas. koncypować, wykoncypować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: poczęcie
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „koncepcja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „koncepcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Stanisław Jedynak, Mała encyklopedia filozofii: Pojęcia, problemy, kierunki, szkoły.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.