koncept (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔ̃nʦ̑ɛpt], AS: [kõncept], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. szybko nasuwający się pomysł[1]
- (1.2) w archiwistyce: projekt pisma sporządzony przez referenta przed aprobatą szefa
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koncept koncepty dopełniacz konceptu konceptów celownik konceptowi konceptom biernik koncept koncepty narzędnik konceptem konceptami miejscownik koncepcie konceptach wołacz koncepcie koncepty - przykłady:
- (1.1) Nic dziwnego, że podstawowy koncept jest tymczasem naśladowany przez wszystkie możliwe firmy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koncepcja ż, konceptualizm m, koncepcik mrz
- przym. konceptowy, koncepcyjny, konceptualny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. conceptus[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
koncept (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) koncept
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koncepcija ż
- przym. konceptny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
koncept (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.