frustracja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) psych. stan nieprzyjemnego napięcia emocjonalnego wynikły z niemożności zaspokojenia jakiejś potrzeby albo osiągnięcia danego celu[1]; zob. też frustracja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik frustracja frustracje dopełniacz frustracji frustracji / przest. frustracyj[2] celownik frustracji frustracjom biernik frustrację frustracje narzędnik frustracją frustracjami miejscownik frustracji frustracjach wołacz frustracjo frustracje - przykłady:
- (1.1) Kolejną koncepcją agresji (…), jest ujęcie agresji jako reakcji na frustrację[3].
- (1.1) W rzeczywistości frustracja i głębokie zadowolenie są ze sobą ściśle związane; trudno sobie wyobrazić intensywną przyjemność bez jakiejś poprzedzającej jej frustracji[4].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) napięcie, niezadowolenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. frustrat m, frustratka ż, sfrustrowanie n, frustrowanie n
- czas. frustrować ndk., sfrustrować dk.
- przym. frustracyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. frustration[5] < łac. frustratio
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) frustration
- arabski: (1.1) حنق m (ḥaniqa)
- azerski: (1.1) frustrasiya
- baskijski: (1.1) frustrazio
- bengalski: (1.1) হতাশা (hatāśā)
- bułgarski: (1.1) фрустрация ż
- chorwacki: (1.1) frustracija ż
- czeski: (1.1) frustrace ż
- duński: (1.1) frustration w
- estoński: (1.1) frustratsioon
- fiński: (1.1) frustraatio, turhauma
- francuski: (1.1) frustration ż
- hebrajski: (1.1) תסכול m (tiskul), מפח m (mapach)
- hindi: (1.1) हताशा (hatāśā)
- hiszpański: (1.1) frustración ż
- indonezyjski: (1.1) frustrasi
- interlingua: (1.1) frustration
- japoński: (1.1) フラストレーション (furasutorēshon)
- jidysz: (1.1) פֿרוסטרירטקייט ż (frustrirtkejt), פֿרוסטרירונג ż (frustrirung)
- kataloński: (1.1) frustració ż
- kazachski: (1.1) фрустрация
- koreański: (1.1) 욕구불만 (yokkubulman)
- niderlandzki: (1.1) frustratie ż
- niemiecki: (1.1) Frustration ż, Frust m, Verdrossenheit ż
- ormiański: (1.1) ֆրուստրացիա (frustrats'ia)
- portugalski: (1.1) frustração ż
- rosyjski: (1.1) фрустрация ż
- serbski: (1.1) фрустрација ż
- słowacki: (1.1) frustrácia ż
- słoweński: (1.1) frustracija ż
- szwedzki: (1.1) frustration
- turecki: (1.1) bıkkınlık
- ukraiński: (1.1) фрустрація ż
- węgierski: (1.1) frusztráció
- włoski: (1.1) frustrazione ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „frustracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Stanisław Podobiński, Bogdan Snoch, Przyzywanie głębi do kręgu słów, myśli, idei i działań: księga jubileuszowa ofiarowana Profesorowi Józefowi Żurawowi, Wyższa szkoła pedagogiczna w Częstochowie, 1999, s. 103.
- ↑ Czesław Czapów, Stanisław Manturzewski, Niebezpieczne ulice: u źródel chuligaństwa. Materiały i refleksje, Iskry, 1960, s. 199.
- ↑ Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 36.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.