frustrat (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna, który przejawia frustrację
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie wierzcie frustratom czy dewiantom psychicznym, którzy swoje problemy psychiczne odreagowują na narodzie.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. frustracja ż, sfrustrowanie n, frustrowanie n
forma żeńska frustratka ż
czas. frustrować ndk., sfrustrować dk.
przym. sfrustrowany, frustracyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.