sfrustrowany (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌsfrustrɔˈvãnɨ], AS: [sfrustrovãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: sfrustrować
przymiotnik
- (2.1) taki, który przeżywa frustrację
- odmiana:
- (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sfrustrowany sfrustrowana sfrustrowane sfrustrowani sfrustrowane dopełniacz sfrustrowanego sfrustrowanej sfrustrowanego sfrustrowanych celownik sfrustrowanemu sfrustrowanej sfrustrowanemu sfrustrowanym biernik sfrustrowanego sfrustrowany sfrustrowaną sfrustrowane sfrustrowanych sfrustrowane narzędnik sfrustrowanym sfrustrowaną sfrustrowanym sfrustrowanymi miejscownik sfrustrowanym sfrustrowanej sfrustrowanym sfrustrowanych wołacz sfrustrowany sfrustrowana sfrustrowane sfrustrowani sfrustrowane - przykłady:
- (2.1) Sfrustrowany poeta cisnął kałamarzem o ścianę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) przytłoczony
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. frustracja ż, frustrat m
- czas. frustrować, sfrustrować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) frustrated
- duński: (2.1) frustreret
- hebrajski: (2.1) מתסכל (metuskal), מפח (mupach)
- jidysz: (2.1) פֿרוסטרירט (frustrirt)
- rosyjski: (2.1) раздражённый
- włoski: (2.1) frustrato
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.