frustrować (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) wywoływać frustrację u kogoś
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Ta sprawa, chociaż interesująca, trochę frustruje.
- (1.1) Brak środków frustruje lekarzy i opóźnia leczenie, a czas oczekiwania na wizytę wynosi już nawet do sześciu lat.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. frustracja ż, frustrat m, frustratka ż, frustrowanie n
- przym. sfrustrowany, frustrujący, frustracyjny
- przysł. frustrująco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) frustrate
- arabski: (1.1) ثبط (ṯabbaṭa), خيب (ẖáyyaba)
- baskijski: (1.1) frustratu
- duński: (1.1) frustrere
- francuski: (1.1) frustrer
- niemiecki: (1.1) frustrieren
- norweski (bokmål): (1.1) frustrere
- norweski (nynorsk): (1.1) frustrere, frustrera
- szwedzki: (1.1) frustrera
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.