niezadowolenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛzadɔvɔˈlɛ̃ɲɛ], AS: [ńezadovolẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) brak zadowolenia; negatywne uczucie będące rezultatem tego, że coś dzieje się niezgodnie z czyimś życzeniem, planem, zamiarem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niezadowolenie
dopełniacz	niezadowolenia
celownik	niezadowoleniu
biernik	niezadowolenie
narzędnik	niezadowoleniem
miejscownik	niezadowoleniu
wołacz	niezadowolenie

przykłady:

składnia:

(1.1) niezadowolenie z D.

kolokacje:

(1.1) niezadowolenie z pracy / rodziny / zarobków • odczuwać / wyrażać niezadowolenie • pomruk niezadowolenia

synonimy:

(1.1) niedosyt, rozczarowanie, niespełnienie; przest. nieukontentowanie

antonimy:

(1.1) zadowolenie, satysfakcja; przest. ukontentowanie

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) frustracja, malkontenctwo, niespełnienie, pretensja^[1]

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. niezadowolony

przysł. niezadowalająco

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie- + zadowolenie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dissatisfaction
• białoruski: (1.1) незадавальненне n
• bułgarski: (1.1) недоволство n
• chiński standardowy: (1.1) 不满 (bùmǎn)
• duński: (1.1) utilfredshed w
• francuski: (1.1) mécontentement m, insatisfaction ż
• gudźarati: (1.1) અસંતોષ m (asantōṣa), કચવાટ m (kacavāṭa)
• hiszpański: (1.1) descontento m, disgusto m, insatisfacción ż
• japoński: (1.1) 不平(ふへい) (fuhei), 不満(ふまん) (fuman)
• kataloński: (1.1) insatisfacció ż, descontentament m
• niderlandzki: (1.1) ontevredenheid ż
• niemiecki: (1.1) Unzufriedenheit ż
• nowogrecki: (1.1) δυσαρέσκεια ż
• rosyjski: (1.1) неудовлетворённость ż, неудовлетворение n
• sanskryt: (1.1) मात्सर्य n (mātsarya)
• szwedzki: (1.1) missbelåtenhet w, missnöje n
• ukraiński: (1.1) незадоволення n
• węgierski: (1.1) elégedetlenség
• włoski: (1.1) insoddisfazione ż

źródła: