floor (język angielski)

floor (1.1)

floor (1.2)

wymowa:

bryt. enPR: flô, IPA: /flɔː/, SAMPA: /flO:/

wymowa brytyjska

amer. enPR: flôr, IPA: /flɔːɹ/ lub /floʊɹ/, SAMPA: /flO:r/ lub /floUr/

wymowa amerykańska

homofon: flaw (dial. nierotyczne (non-rhotic))

​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) podłoga

(1.2) piętro

(1.3) the floor → publiczność

(1.4) polit. sala obrad^[1]

(1.5) polit. prawo zabrania głosu^[1]

(1.6) parkiet giełdowy^[1]

(1.7) górn. pokład

(1.8) parkiet taneczny

(1.9) mat. część całkowita, cecha, podłoga

czasownik

(2.1) pokryć czymś podłogę

(2.2) rozpłaszczyć na ziemi, znokautować

(2.3) mot. slang. dać gaz do dechy

(2.4) sprawić w dyskusji, że oponent nie będzie miał co odpowiedzieć i zamilknie

(2.5) wprawić w osłupienie

(2.6) pot. dokończyć

(2.7) mat. zadać dolne ograniczenie

odmiana:

(1) lp floor; lm floors

(2) floor, floored, floored, floors, flooring

przykłady:

(1.1) There is a woolen carpet on the floor in my room. → W moim pokoju, na podłodze, jest wełniany dywan.

(1.2) I live on the second floor. → Mieszkam na drugim (bryt.) / pierwszym (amer.) piętrze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.8) dance floor

antonimy:

(1.1) ceiling

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) Piętra są numerowane w USA od parteru (zwanego tam first floor) a w Wielkiej Brytanii powyżej parteru (first floor to pierwsze piętro). Używa się wówczas słowa floor. Przy podawaniu liczby kondygnacji stosuje się raczej słowo story / storey, przy czym np. seven-storey(ed) oznacza sześciopiętrowy, siedmiokondygnacyjny.

źródła: