storey (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) bryt. piętro, kondygnacja (zwykle licząc parter)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) floor (nie licząc parteru w Wielkiej Brytanii), amer. story
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Piętra są numerowane w USA od parteru (zwanego tam first floor) a w Wielkiej Brytanii powyżej parteru (first floor to pierwsze piętro). Używa się wówczas słowa floor. Przy podawaniu liczby kondygnacji stosuje się raczej słowo story / storey, przy czym np. seven-storey(ed) oznacza sześciopiętrowy, siedmiokondygnacyjny.
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.