chapeau bas (język polski)

wymowa:
(spolszczona) ‹szapo ba›, IPA: [ʃaˈpɔ ˈba], AS: [šapo ba], zjawiska fonetyczne: akc. na ost.
znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) książk. dosł. „kapelusz z głowy” – zawołanie w dowód uznania, wyrażenie podziwu i szacunku dla jakiejś osoby i jej osiągnięć[1]

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(2.1) daw. żart. o małym, trójgraniastym kapeluszu, który złożony płasko można było nosić pod pachą
odmiana:
przykłady:
(1.1) Trzeba oddać ukłon, chapeau bas, przed naszymi dziewczętami, ale przede wszystkim przed personelem lekarskim, który w tych szalenie trudnych warunkach wykonywał najcięższe operacje[2].
(2.1) Ci którzy nosili swoje włosy, przykrywali głowę kapeluszem, którzy mieli peruki nie kładli kapeluszów, ale stare jakie pod pachą gnietli kapelusisko, wymyślili trójgraniaste małe kapelusiki spłaszczone, „chapeau bas” zwane[3]. (sic!)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) czapki z głów, szacun
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szapoklak, chaperon
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1), (2.1) franc. chapeau bas[1]
uwagi:
(1.1) zwykle pisane z wykrzyknikiem; zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
  • hiszpański: (1.1) ¡chapó!
źródła:
  1. 1 2 Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  2. ↑ wspomnienia Leopolda Kummanta [w:] Władysław Bartoszewski, Dni walczącej stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1989, ISBN 8370012833
  3. ↑ Łukasz Gołębiowski, Ubiory w Polszcze. Od najdawniejszych czasów aż do chwil obecnych sposobem dykcyonarza, drukiem A. Gałęzowskiego i Komp., Warszawa 1830, s. 82-83
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.