cętka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɛ̃ntka], AS: [cẽntka], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mała plamka na tle o jednolitej barwie[1]
- (1.2) st.pol. blaszka ozdobna[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cętka cętki dopełniacz cętki cętek celownik cętce cętkom biernik cętkę cętki narzędnik cętką cętkami miejscownik cętce cętkach wołacz cętko cętki - przykłady:
- (1.1) Futro w cętki jest cechą recesywną, kiedy cętki i paski kota krzyżują się, młode mają futro w paski.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) w cętki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ciapka, kropka, plamka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cętkowanie n, cętkowaność ż, cętkowatość ż
- czas. cętkować ndk.
- przym. cętkowany, cętkowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dot, fleck, marking, speck, speckle, spot
- białoruski: (1.1) крапінка ż
- czeski: (1.1) skvrna ż
- esperanto: (1.1) makulo
- francuski: (1.1) tache ż
- hiszpański: (1.1) mancha ż, mota ż, pinta ż
- interlingua: (1.1) lentigine
- litewski: (1.1) šlakas m
- łaciński: (1.1) macula ż
- niderlandzki: (1.1) vlek ż
- niemiecki: (1.1) Fleck m
- portugalski: (1.1) mancha ż
- rosyjski: (1.1) крапинка ż
- słowacki: (1.1) škvrna ż
- szwedzki: (1.1) fläck w, prick w
- turecki: (1.1) benek
- ukraiński: (1.1) пляма ż, цятка ż, цята ż
- węgierski: (1.1) folt
- włoski: (1.1) macchia ż
- źródła:
- ↑ Hasło „cętka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 127.
- ↑ z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.