bochenek (język polski)
bochenek (1.2) chleba
- wymowa:
- IPA: [bɔˈxɛ̃nɛk], AS: [boχẽnek], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jeden chleb, bryła ciasta
- (1.2) kulin. kształt, w jaki formowany jest chleb
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bochenek bochenki dopełniacz bochenka bochenków celownik bochenkowi bochenkom biernik bochenek bochenki narzędnik bochenkiem bochenkami miejscownik bochenku bochenkach wołacz bochenku bochenki - przykłady:
- (1.2) Kochany, kup mi po drodze dwa duże bochenki chleba i trzy słodkie bułeczki z jabłkiem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) duży / cały / mały bochenek • pół / ćwierć bochenka • bochenek chleba
- synonimy:
- (1.2) reg. śl. pecynek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bochen mrz, bocheneczek mrz, bochniec mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. bochniec < śwn. vochenz lub śwn. vochenze < pragerm. fochenza[1]
- por. wł. focaccia[1]; por. czes. bochánek, czes. bochník[2]
- źródłosłów nazwiska Bochenek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) loaf
- białoruski: (1.2) буханка ż
- jidysz: (1.1) לעבל n (lebl), לאַבן m (labn)
- rosyjski: (1.2) буханка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.