לאַבן (jidysz)

(1.1) לאַבנס
transliteracja:
YIVO: labn; polska: labn
wymowa:
IPA: /ˈlabn/; IPA: [ˈlabm̩]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bochen (chleba)
odmiana:
(1.1) lp לאַבן; lm לאַבנס
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. לעבל
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. leip[1], por. niem. Laib[2]
uwagi:
źródła:
  1. Max Weinreich, History of the Yiddish language, tłum. Shlomo Noble, t. II, Yale University Press, New Haven, Londyn 2008, ISBN 9780300108873, s. 693.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Laib” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.