blizna (język polski)
blizna (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈblʲizna], AS: [blʹizna], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. ślad po ranie; zob. też blizna w Wikipedii
- (1.2) bot. ślad na pędach po odpadnięciu odgałęzienia, liścia, łuski
- (1.3) włók. przerwa w osnowie, brakująca nitka w tkaninie
- (1.4) techn. uszkodzenie powierzchni w postaci drobnych zagłębień
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik blizna blizny dopełniacz blizny blizn celownik bliźnie bliznom biernik bliznę blizny narzędnik blizną bliznami miejscownik bliźnie bliznach wołacz blizno blizny - przykłady:
- (1.1) Zauważyłeś bliznę na jej ramieniu?
- (1.1) Ogólnie czuje się nieźle, tylko jeszcze czasami boli go blizna po operacji.
- (1.1) — Czem ta ziemia? — Mą Ojczyzną. — Czem zdobyta? — Krwią i blizną.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) szrama, znak; przest. kresa; gw. (Górny Śląsk) narba
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zabliźnienie n, zabliźnianie n
- przym. bliznowy
- czas. zabliźnić dk., zabliźniać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scar
- arabski: (1.1) ندبة ż, ندب
- baskijski: (1.1) ebakiondo, orbain
- białoruski: (1.1) рубец m, шрам m
- czeski: (1.1) jizva ż
- duński: (1.1) ar n
- esperanto: (1.1) cikatro
- fiński: (1.1) arpi
- francuski: (1.1) couture ż, cicatrice ż
- hiszpański: (1.1) cicatriz ż
- interlingua: (1.1) cicatrice
- jidysz: (1.1) העפֿט m
- kataloński: (1.1) cicatriu ż
- liwski: (1.1) ärb
- niderlandzki: (1.1) litteken n
- niemiecki: (1.1) Narbe ż
- norweski (bokmål): (1.1) arr n
- norweski (nynorsk): (1.1) arr n
- nowogrecki: (1.1) ουλή ż
- portugalski: (1.1) cicatriz ż
- rosyjski: (1.1) рубец m, шрам m
- slovio: (1.1) jazva
- słowacki: (1.1) jazva
- szwedzki: (1.1) ärr n
- ukraiński: (1.1) рубець m, шрам m
- węgierski: (1.1) forradás, sebhely
- wilamowski: (1.1) śruma
- włoski: (1.1) cicatrice ż
- źródła:
- ↑ W. Bełza: Katechizm polskiego dziecka
blizna (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. znamię
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik blizna blizny dopełniacz blizny blizen celownik blizně bliznám biernik bliznu blizny wołacz blizno blizny miejscownik blizně bliznách narzędnik bliznou bliznami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
blizna (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. znamię[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „blizna” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 39.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.