uszkodzenie (język polski)
uszkodzenie (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌuʃkɔˈʣ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [uškoʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) techn. awaria, usterka
- (1.2) med. naruszenie tkanki organizmu lub jej nieprawidłowa zmiana pod wpływem choroby bądź czynników zewnętrznych np. promieniowania
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uszkodzenie uszkodzenia dopełniacz uszkodzenia uszkodzeń celownik uszkodzeniu uszkodzeniom biernik uszkodzenie uszkodzenia narzędnik uszkodzeniem uszkodzeniami miejscownik uszkodzeniu uszkodzeniach wołacz uszkodzenie uszkodzenia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) usterka, awaria, defekt, wada, feler
- (1.2) zranienie, schorzenie, dysfunkcja, wada
- antonimy:
- (1.1) naprawa, naprawienie, reperacja, zreperowanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. uszkodzić, uszkadzać, uszkodzić się, uszkadzać się, szkodzić
- przym. uszkodzony
- rzecz. uszkadzanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) damage; (1.2) injury
- białoruski: (1.2) пашкоджанне n
- duński: (1.1) beskadigelse w
- rosyjski: (1.1) повреждение n, дефект m
- ukraiński: (1.1) ушко́дження n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.