schorzenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [sxɔˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [sχožẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) stan chorobowy lub nieprawidłowe funkcjonowanie danego organu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik schorzenie schorzenia dopełniacz schorzenia schorzeń celownik schorzeniu schorzeniom biernik schorzenie schorzenia narzędnik schorzeniem schorzeniami miejscownik schorzeniu schorzeniach wołacz schorzenie schorzenia - przykłady:
- (1.1) Psyloza to schorzenie przewodu pokarmowego.
- (1.1) Ani w czasie pokoju, ani wojny nie pójdą w kamasze chorzy na AIDS, marskość wątroby i wiele innych schorzeń[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) choroba, dolegliwość, przypadłość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. choroba ż, chora ż
- czas. chorzeć ndk.
- wykrz. choroba
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. schorzeć + -nie < pol. s- + chorzeć < płn. prasł. *chvorěti → chorować[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) illness, affliction, medical condition, disease, ailment, disorder, sickness
- duński: (1.1) lidelse w
- niemiecki: (1.1) Erkrankung ż
- rosyjski: (1.1) заболевание n
- szwedzki: (1.1) åkomma w
- źródła:
- ↑ Magdalena Grochowalska, Z zaburzeniami do armii, „Express Ilustrowany”, 2002-09-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „schorzenie” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.