dolegliwość (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɔlɛɡˈlʲivɔɕʨ̑], AS: [doleglʹivość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) choroba, schorzenie, problem zdrowotny
- (1.2) coś sprawiającego przykrość
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dolegliwość dolegliwości dopełniacz dolegliwości dolegliwości celownik dolegliwości dolegliwościom biernik dolegliwość dolegliwości narzędnik dolegliwością dolegliwościami miejscownik dolegliwości dolegliwościach wołacz dolegliwości dolegliwości - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ból, niedomaganie, słabość, doległość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. dolegać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- amharski: (1.1) ሕመም
- angielski: (1.1) ailment
- birmański: (1.1) ရောဂါ
- esperanto: (1.1) sufero
- laotański: (1.1) ໄຂ້
- niemiecki: (1.1) Beschwerde ż
- nowogrecki: (1.1) αρρώστια ż
- pali: (1.1) ābādha
- rosyjski: (1.1) болячка ż, недуг m
- sanskryt: (1.1) आमय m, अंहति ż, आमन n
- słowacki: (1.1) ochorenie n
- turecki: (1.1) hastalık
- tybetański: (1.1) ནད
- ujgurski: (1.1) ئاغرىق
- włoski: (1.2) disturbo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.