bary (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) pot. szerokie, atletyczne barki, ramiona
(1.2) sport. przyrząd gimnastyczny złożony z dwóch opartych na słupkach, równoległych poręczy
(1.3) gw. (Warmia i Mazury) pręt u kosy[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: bar
odmiana:
(1.1-2) blp
przykłady:
(1.1) Ty, Antoniuszu, ze swym gardłem, z tymi szerokimi barami, z tą gladiatorom właściwą siłą fizyczną, tyleś wina na weselu z Hippiaszem wyżłopał, iż nazajutrz musiałeś rzygać w obliczu narodu rzymskiego[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) poręcze[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. bark m
(1.1) przym. barczysty, barkowy
związki frazeologiczne:
(1.1) brać się za bary
etymologia:
(1.1) zgrub. pol. barki
(1.2) franc. barre → drąg, sztaba, poręcz[3]
(1.3) kalka z niem. Sensenrücken[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Irmina Judycka, Typy zapożyczeń niemieckich w gwarach Warmii i Mazur, „Poradnik Językowy” nr 8/1954, s. 3.
  2. ↑ Marek Tulliusz Cyceron: Filipika druga (Filipiki) 25 (63).
  3. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bary II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.