poręcz (język polski)
poręcz (1.1)
balustrady i poręcze (1.1)
poręcz (1.2)
.jpg.webp)
poręcze (1.3)
poręcze (1.4)
- wymowa:
- IPA: [ˈpɔrɛ̃n͇ʧ̑], AS: [porẽṇč], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) uchwyt biegnący wzdłuż schodów
- (1.2) balustrada balkonu
- (1.3) boczny uchwyt ławki, niekiedy krzesła lub fotela
- (1.4) poręcze sport. przyrząd gimnastyczny z dwóch równoległych żerdzi; zob. też poręcze symetryczne w Wikipedii
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 2. os. lp rozk. od poręczyć
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poręcz poręcze dopełniacz poręczy poręczy celownik poręczy poręczom biernik poręcz poręcze narzędnik poręczą poręczami miejscownik poręczy poręczach wołacz poręczy poręcze - (1.4) blp;
przypadek liczba mnoga mianownik poręcze dopełniacz poręczy celownik poręczom biernik poręcze narzędnik poręczami miejscownik poręczach wołacz poręcze - przykłady:
- (1.1) Trzymaj się poręczy, bo na schodach jest ślisko.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poręczność ż, poręczówka ż, poręczenie n, poręczanie n, ręczny m, ręka ż, poręka ż
- czas. poręczyć dk., poręczać ndk.
- przym. poręczny, ręczny, poręczeniowy, poręczowy
- przysł. poręcznie, ręcznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) handrail; (1.2) railing; (1.3) arm; (1.4) parallel bars
- białoruski: (1.1) поручань m, парэнча ż
- hiszpański: (1.1) pasamanos m, pasamano m, barandilla ż; (1.3) brazo m
- niemiecki: (1.1) Geländer n, Handlauf m; (1.2) Brüstung ż, Geländer n; (1.3) Lehne ż; (1.4) Barren m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.3)
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.