poręczenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od poręczyć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poręczenie poręczenia dopełniacz poręczenia poręczeń celownik poręczeniu poręczeniom biernik poręczenie poręczenia narzędnik poręczeniem poręczeniami miejscownik poręczeniu poręczeniach wołacz poręczenie poręczenia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rączęta nmos, poręka ż, ręczniczek mrz, poręcz ż, rączka ż, ręka ż, poręczyciel mos, poręczycielka ż
- przym. poręczny
- przysł. ręcznie
- czas. poręczyć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) парука ż
- estoński: (1.1) käendus, garantii
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.