poręczać (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. poręczyć)
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. poręczyć)
- (2.1) brać na siebie odpowiedzialność za kogoś lub za coś
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gwarantować, żyrować
- (2.1) ręczyć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rączęta nmos, ręka ż, poręka ż, poręcz ż, poręczanie n, poręczyciel mos, poręczycielka ż
- przym. poręczny
- czas. ręczyć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) guarantee; (2.1) stand surety (for), vouch (for)
- francuski: (1.1) avaliser; (2.1) cautionner
- litewski: (2.1) laiduoti
- niemiecki: (1.1) bürgen; (2.1) bürgen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.