-ś (język polski)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

przyrostek

(1.1) ruchoma końcówka -(e)m, -(e)ś, -(a)ś, -(e)śmy, -(e)ście czasowników dołączana wariantowo do przymiotnika, rzeczownika, partykuły, spójnika lub zaimka

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Drzwi zamknęłaś? = Drzwiś zamknęła?

(1.1) Ale ty głupi jesteś! = Aleś ty głupi jest!

(1.1) Ale ty głupi jesteś! = Ale tyś głupi jest!

(1.1) Ale ty głupi jesteś! = Ale ty głupiś jest!

(1.1) Zdrowa jesteś Mario, łaski jesteś pełna. = Zdrowaś Mario, łaskiś pełna.

(1.1) Gdzie ty byłeś? = Gdzieś ty był?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) konstrukcja nieco archaiczna, wychodząca powoli z użycia, współcześnie używana prawie wyłącznie w mowie potocznej

tłumaczenia:

źródła: