Wilno (język polski)

Wilno (1.1)
wymowa:
​, IPA: [ˈvʲilnɔ], AS: [vʹilno], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica Litwy; zob. też Wilno w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jadę do Wilna na wycieczkę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Wilnie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Wilna • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Wilna • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Wilna • mieszkaniec / mieszkanka Wilna • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Wilnie • pochodzić z Wilna • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Wilna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wilnianin mos, wilnianka ż, wilniuczka ż, wilniuk mos, Wilniuk mos, Wileńszczyzna ż
przym. wileński, podwileński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.