wilniuk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) sł. kres. mieszkaniec Wilna narodowości polskiej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wilniuk wilniuki dopełniacz wilniuka wilniuków celownik wilniukowi wilniukom biernik wilniuka wilniuków narzędnik wilniukiem wilniukami miejscownik wilniuku wilniukach wołacz wilniuku wilniuki - przykłady:
- (1.1) Wielu dawnych wilniuków po wojnie osiedliło się w Koszalinie .
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Wilniuk, wilnianin
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wilniuk m, Wilniuczka ż, Wilno n, Wileńszczyzna ż, wilnianin m, wilnianka ż
- forma żeńska wilniuczka ż
- przym. wileński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Wilno
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wilnianin
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.