Wilniuk (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) sł. kres. mieszkaniec Wileńszczyzny narodowości polskiej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Wilniuk Wilniuki dopełniacz Wilniuka Wilniuków celownik Wilniukowi Wilniukom biernik Wilniuka Wilniuków narzędnik Wilniukiem Wilniukami miejscownik Wilniuku Wilniukach wołacz Wilniuku Wilniuki - przykłady:
- (1.1) Wielu dawnych Wilniuków po wojnie osiedliło się na Pomorzu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Wilnianin
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Zabużanin
- hiponimy:
- (1.1) wilniuk
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wilniuczka ż, wilniuczka ż, wilniuk m, Wilno n, Wileńszczyzna ż, wilnianka ż
- przym. wileński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) виленчук, житель Виленщины
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.