Monachium (język polski)
Monachium (1.1)
- wymowa:
- IPA: [mɔ̃ˈnaxʲjũm], AS: [mõnaχʹi ̯ũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Niemczech, stolica Bawarii[1]; zob. też Monachium w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) lub rzad. nieodm., blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Monachium Monachia dopełniacz Monachium Monachiów celownik Monachium Monachiom biernik Monachium Monachia narzędnik Monachium Monachiami miejscownik Monachium Monachiach wołacz Monachium Monachia przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Monachium Monachium dopełniacz Monachium Monachium celownik Monachium Monachium biernik Monachium Monachium narzędnik Monachium Monachium miejscownik Monachium Monachium wołacz Monachium Monachium - przykłady:
- (1.1) W tym roku pojadę do Monachium na Oktoberfest!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Monachium • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Monachium • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Monachium • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Monachium • mieszkaniec / mieszkanka Monachium • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Monachium • pochodzić z Monachium • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Monachium
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monachijczyk mos, monachijka ż
- przym. monachijski, przedmonachijski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Munich
- arabski: (1.1) ميونخ, ميونيخ
- asturyjski: (1.1) Múnich ż, Munich m
- baskijski: (1.1) Munich
- białoruski: (1.1) Мюнхен m
- bułgarski: (1.1) Мюнхен m
- czeski: (1.1) Mnichov
- dolnołużycki: (1.1) Mnichow
- duński: (1.1) München
- esperanto: (1.1) Munkeno
- fiński: (1.1) München
- francuski: (1.1) Munich
- górnołużycki: (1.1) Mnichow
- gruziński: (1.1) მიუნხენი
- hebrajski: (1.1) מינכן
- hiszpański: (1.1) Múnich ż
- islandzki: (1.1) München
- jidysz: (1.1) מינכן n (minchn)
- karpatorusiński: (1.1) Мнихів m
- litewski: (1.1) Miunchenas m
- łaciński: (1.1) Monachium n
- niemiecki: (1.1) München n
- nowogrecki: (1.1) Μόναχο n
- ormiański: (1.1) Մյունխեն
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) Мюнхен m
- rumuński: (1.1) Munchen
- słowacki: (1.1) Mníchov m
- szwedzki: (1.1) München
- tajski: (1.1) มิวนิก
- turecki: (1.1) Münih
- ukraiński: (1.1) Мюнхен m
- walijski: (1.1) Miwnic
- węgierski: (1.1) München
- włoski: (1.1) Monaco di Baviera ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 206.
Monachium (język łaciński)
Monachium (1.1)
Monachium (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. Monachium[1]
- (1.2) geogr. Monako
- odmiana:
- (1) Monachi|um, ~ī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Monachium dopełniacz Monachiī celownik Monachiō biernik Monachium ablatyw Monachiō wołacz Monachium - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monachatus m, monachium n, monachulus m, monachus m, Monacum n, monasterium n
- forma żeńska monacha ż
- przym. monachalis, monachicus, monachus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. monachium
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia Monacum
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 429.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.